Emiel Ambroos (1992, BE) is een beeldend kunstenaar die als een bricoleur te werk gaat, als een soort gestoorde professor binnen de bouwkunst. Met een ironische toon verkent hij een kleurrijk grensgebied waar organisch en artificieel, lichaam en landschap in elkaar overvloeien. Zijn onderzoek richt zich steeds meer op de buitenruimte en haalt inspiratie uit de natuur, sciencefiction, campingleven en de illegale ravecultuur.

Uit voornamelijk gevonden bouwmaterialen ontstaan droomachtige sculpturen en installaties die verbinding, vrijheid en experiment centraal stellen. Emiel zijn werk heeft een opbeurende sfeer en balanceert op natuurlijke wijze tussen chaos en rust.