WIEBERT x Kunstradar

Vier jonge makers uit de regio stelden hun kunstwerken tentoon in de buitenlucht op het terras van Hubert. Letterlijk een buitenkans, voor zowel de kunstenaars als het publiek: bij Hubert geen standaard witte tentoonstellingsruimte, maar in de regen of de zon, onder het genot van een kopje koffie of een biertje, waren de werken van Lucas Sloot, Yip Stals, Martinus Papilaja en Merel Zonneveld te bewonderen. Op vrijdag 18 augustus was de officiële opening met een performance van Mirte van den Bos.

Lucas Sloot

In de overtuiging dat objecten oneindig meer potentieel hebben dan waarvan wij gebruikmaken of ons kunnen voorstellen, zoekt Lucas naar de levens achter objecten. Zijn kunstwerken gaan over de relatie tussen mensen en hun omgeving. Via zijn kunstwerken onderzoekt Lucas deze relatie en geeft hij die betekenis door bijvoorbeeld bestaande objecten te kopiëren en in een nieuwe omgeving te plaatsen. Zijn werken vragen je opnieuw te kijken naar dingen. Zo probeert hij een gevoel van waardering op te wekken voor wat we hebben en bewustwording te creëren voor de gevolgen en effecten van onze acties. Lucas plaatste twee kunstwerken op het terras van Hubert. When weathered (2023) bestaat uit hout en staal. Zowel hout als staal reageren op wind en weer: waar staal roest, gaat hout vaak krommen. Unironed (2023) is een gekreukte versie van een houten H-profiel, die vanwege zijn sterkte wordt gebruikt in hoge gebouwen en fabriekshallen.

Yip Stals

De werken van Yip komen voort uit zijn absurdistische beleving van de wereld. Het dagelijks leven probeert steeds sneller en efficiënter te zijn, maar Yip gaat hier tegenin door inspiratie te halen uit rituelen die niet passen in dit verhaal. Volkstradities als carnaval worden methoden om de wereld opnieuw te betoveren en irrationele ervaringen aan te moedigen. Ook Yips proces is een intuïtief spel. In zijn atelier maakt hij sculpturen en installaties van gevonden materialen die lijken op lichamen en inspelen op onze lichamen. Het werk Carrousel (2023) dat Yip bij Hubert tentoonstelde is geïnspireerd op traditionele optochten en kermissen. Voor Yip gaan deze spektakelevenementen niet over de drinkcultuur, maar over humor, spel en verwondering.

Martinus Papilaja

Martinus is een multidisciplinaire kunstenaar. Hij maakt onder andere balpentekeningen, tatoeages en grote muurschilderingen die je kunt zien als een soort abstracte graffiti. De reden waarom hij zo breed werkt, is omdat hij zichzelf wil blijven uitdagen en verrassen. Zijn vormtaal en werkwijze zijn complex en organisch: met een pen, kwast of spuitbus woekert hij over het papier, de muur of iemands huid, als een intuïtieve taal. “Voor mij geldt: plezier en vrijheid combineren in één moment. Ik kan erg genieten van het punt dat je begint zonder een idee en je totaal laat overnemen.” De werken Josias (2023) en Windvlaag (2023) die Martinus liet opnemen in het terras van Hubert baseerde hij op een gesprek dat hij voerde met zijn vader. In het gesprek vroeg zijn vader: “Wat als je hier een ‘tag’ mag zetten, waar zou jij die dan willen plaatsen?” Op deze vraag antwoordde Martinus: “Het liefst daarboven, dan ziet iedereen het.”

Merel Zonneveld

In haar werk speelt Merel vaak met twee thema’s: naïviteit en macht. Volgens Merel zet naïviteit machtsverhoudingen op scherp: wanneer iemand naïef overkomt, heeft dit haast automatisch een ontwapenend effect op mensen. Door op dit oerinstinct in te spelen, bevraagt zij de machtsverhouding tussen mensen en haar onderwerpen. Zo ziet zij in de onkunde en onwetendheid van een hond een soort ontwapenende humor. Het motief van de hond komt dan ook regelmatig terug: “Ik voel me het baasje van mijn werk en behandel mijn werk als een hond.” In het in de tentoonstelling opgenomen werk twee aan twee (2023) benadert Merel volwassen problemen met kinderlijke oplossingen. Door terug te blikken op vormende jeugdherinneringen - zoals het vinden van een plek in een onbekend klaslokaal - zoekt ze naar een tijd waarin het leven overzichtelijk en speels benaderbaar was. 

Mirte van den Bos

Mirte is een klimaatkunstenaar, -dichter en -performer. Haar fascinatie voor de natuur en sciencefiction combineert ze in multimediale werken waarin ze door verwondering verbinding zoekt met de ander. Haar gedichten zijn een ode aan de natuur, de aarde en de melkweg. In de tijd van het antropoceen is de mensheid de grootste geologische kracht op aarde geworden en lijkt het alsof we de natuur naar onze hand hebben gezet, maar Mirte vraagt zich af of dat werkelijk zo is. Door middel van haar kunstwerken onderzoekt ze de kwetsbaarheid van verlangens en steekt ze de draak met de kapitalistische droom. Tijdens de openingsavond voerde Mirte een performance uit waarin we waterplantjes werden en op ruimtereis gingen naar een nieuwe planeet.

Foto's: Ward Borremans